Lichaam en geest

20 sep Lichaam en geest

In mijn vorige blogs heb je kunnen lezen dat ik de afgelopen periode twee operaties onderging. De eerste was een spoedoperatie aan een gesprongen blinde darm en de tweede een hersteloperatie aan een gescheurde buikwand.

Twee maanden na mijn hersteloperatie ben ik gestart met revalideren onder begeleiding van mijn fysiotherapeut Alexander Vaessen (www.vaessenfysio.nl). En jawel hoor, gisteren sloot mijn afspraak bij hem af zonder dat we een vervolgafspraak planden! Goed nieuws dus, want het betekent dat het goed met mijn lichaam gaat.

Alexander hielp mij niet alleen met revalideren, maar was ook diegene die mij in een eerder stadium wist te vertellen wat de oorzaak van mijn klachten was toen de huisarts en de chirurg in het ziekenhuis er geen raad mee wisten. Hij schreef een brief aan mijn huisarts met daarin zijn diagnose, namelijk een buikwandbreuk. Hij was hiermee een belangrijke steun in mijn rug in het volgen van mijn gevoel. Want mijn huisarts las de brief, maar had zijn twijfels hierover. Hij wilde daarom dat ik in het ziekenhuis een echo liet maken om de eventuele buikwandbreuk te objectiveren. Na de echo kreeg ik via mijn huisarts te horen dat de echobeelden geen breuk lieten zien, maar mijn gevoel zei mij dat de echo ongelijk had. Dankzij de overtuigingskracht van Alexander en mijn gevoel durfde ik, tegen het oordeel van mijn huisarts in, op eigen houtje verder te gaan naar een chirurg in België. Zij bevestigde de diagnose van Alexander vrijwel direct en opereerde mij uiteindelijk succesvol.

Van Alexander leerde ik iets belangrijks. Namelijk dat de genezing van mijn lichaam voor een heel groot deel beïnvloed werd door mijn geest. Ik boekte lange tijd weinig vooruitgang en kreeg een aantal terugvallen tijdens mijn revalidatie. Op een bepaald moment hield Alexander mij de spiegel voor en confronteerde mij met mijn angst voor een nieuwe scheur in mijn buikwand. Door die angst durfde ik mijn lichaam niet meer te vertrouwen; allemaal negatieve gedachten dus.

Doordat ik dit inzicht verkreeg wist ik dat ik moest werken aan het loslaten van deze angsten en vanaf dat moment is de genezing in grote sprongen vooruit gegaan.

Maar ergens diep van binnen zat er wel nog ergens een bepaald wantrouwen. Toen ik begin augustus op vakantie languit en heel hard onderuit ging op het balkon van onze hotelkamer was mijn eerste schrikreactie dan ook “help, mijn buik”. Maar gelukkig ging deze schrikreactie gepaard met een gevoel dat mij zei dat mijn buik weer sterk genoeg was. Ik hield aan mijn val dan ook niet alleen een blauwe knie over, maar iets veel belangrijkers: ik wist vanaf dat moment dat ik weer volledig kon vertrouwen op mijn lichaam.

Door alles wat mij overkomen is vanaf het moment van mijn ziekenhuisopname in Bali tot nu ben ik tot een aantal belangrijke inzichten gekomen:

• Wij als mens krijgen lichamelijke aandoeningen met een reden, namelijk om ervan te leren én
• Emotionele blokkades, zoals opgekropte emoties, onverwerkte gevoelens en angsten, liggen vaak ten grondslag aan die lichamelijke aandoeningen.

Het is een soort wisselwerking, waarbij het één niet los staat van het ander.

Het klinkt misschien vergezocht, maar toen ik het boek “De sleutel tot zelfbevrijding” van Christianne Beerlandt opende werden mijn inzichten bevestigd.

Dit boek benoemt de dieperliggende emotionele oorzaken van 1100 ziekten, gebaseerd op het inzicht dat onze ‘geestes-energie’ het lichaam beïnvloedt en dat alles gestuurd en gestuwd wordt van binnenuit.

Het boek omschrijft de dieperliggende emotionele oorzaken van een loopneus tot een buikwandbreuk en van een blaasontsteking tot een koortslip. Erg interessant! En wat ik zelf mooi vind en ervaar is dat inzicht in de dieperliggende oorzaak van iets vaak het begin van een verandering is 🙂 Soms is het alsof de oplossingen daarna vanzelf volgen als soort van cadeautje voor het verkrijgen van inzicht..